IKEA
Zoals ik het HEMA ontbijt heb willen testen heb ik op 26 oktober ook het IKEA ontbijt willen testen. En weet je, de prijs viel me helemaal niet tegen. Het was zelfs de helft goedkoper geworden. Ok, geen koffie meer erbij het beeld van vele werkloze medewerkers achter de kassa, maar door weinig bezoek uiterst riant en relaxed. Goed, het is dan ook niet voor iedereen, wanneer je je teveel irriteert aan mensen die gewoon je tas willen controleren omdat hun baas dat bij iedere bezoeker heeft opgedragen, dan hoef je daar geen last van te hebben. Ik werd net nog even gebeld door een medewerker van Ziggo. Opvallend vond ik het gegeven dat hij me vertelde dat hij een relatie met een tweeling had van 26 jaar. Echter met 1 was hij getrouwd en met de ander goed bevriend. Ze leken erg op elkaar, maar de een had wat meer pukkeltjes en de ander was weer wat dikker. Ik vroeg hem toen naar zijn definitie van Werkelijke Liefde. Het was alles bij elkaar een apart gesprek.
Het tweede gesprek kreeg ik dus van het team van Zarayda Groenhart. Het was een leuk gesprek, maar ging uiteindelijk alleen maar over de manier waarop zij geld aan mij konden verdienen.
Zeer appart en ook nog nooit eerder gezien, was het duo toilet in de IKEA.
Ik vroeg een medewerker bij de ingang van de IKEA of ze nog iets meer met het thema VERHALEN deden, maar dat bleek niet het geval te zijn. Het was dus uitsluitend de blijkbaar nieuwe trend van de IKEA in hun reclamevoering.
Toen ik deze dode rad op de heenweek toevallig signaleerde, dacht ik gelijk aan de gewoonte van mijn vriend Henk. Henk heeft voor dit soort gevallen altijd een plastic zakje bij zich. Hij vind het beeld en de gedachte dat een dood dier daar midden op de weg zou blijven liggen zo naar, dat kan ik me ook heel goed voorstellen. En ik weet dat Henk zeer regelmatig fietst en dan dus ook werkelijk honderden kadavers van de weg moet hebben weg gehaald. Ik heb hier zeker waardering voor, maar ben er zelf nog niet toe gekomen. Het beeld van deze dode.rat laat me wel verschillende beelden bij me achter. Hoe is deze arme rat om het leven gekomen? Wat zullen andere voorbijgangers uitroepen? En ja, natuurlijk het beeld van mijn vriend Henk. Daarom besloot ik deze 3 beelden toch maar even vast te leggen.
Het AC-museum in Rijswijk was plotseling weer verdwenen. Nou moet ik dus ook even zeggen dat ik sinds de oprichting ervan en de opening van mijn collega kunstenaar Maryam, er nooit meer iets zag verschijnen dat mijn aandacht werkelijk kon trekken. Na die opening waarvoor ik door stichting Vrolijkheid (na herhaaldelijke contactpogingen) persoonlijk speciaal voor was uitgenodigd en van wie ik zelfs een mooi geïllustreerd boek over "Vrolijkheid" mocht ontvangen, zag ik er nooit meer iets echt interessants verschijnen en werd ik ook nooit meer benaderd door de stichting Vrolijkheid.
.
klik op de afbeelding hieronder voor meer informatie van die eerste tentoonstelling.
Even nog een kleine terugblik van een paar dagen eerder in Delft.
Maak jouw eigen website met JouwWeb